ေရႊ ( Gold )အထည္ အေႀကာင္းသိေကာင္းစရာ

ေရႊဆုုိတာ ၿမန္မာလူမ်ဳးိတုုိ႕ အႀကဳိက္ႏွစ္သက္ဆုုံး သတၱဳတစ္မ်ဳိးၿဖစ္ပါတယ္။
ေရႊကို က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ လူသားတို႔၏ က်န္းမာေရးကို မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစသည္ဟု သုေသတန ပညာရွင္မ်ားက ေအာက္ပါအတုိင္း ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။

ေရႊဆြဲႀကိဳးကို လည္တိုင္တြင္ ၀တ္ဆင္ထားပါက "ႏွလံုး၊ အဆုတ္" တို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို ပိုမိုသန္စြမ္းေစၿပီး ၄င္းတို႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ေရာဂါမ်ား မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးသည့္အျပင္ "လည္ပင္း က်ီးေပါင္းတက္ျခင္း" ကိုလည္း ကာကြယ္ေပးသည္။

ေရႊလက္ေကာက္ကို လက္၀ဲလက္ေကာက္၀တ္တြင္ ၀တ္ဆင္ေပးျခင္း၊ ေရႊလက္စြပ္ကို လက္၀ဲလက္သူၾကြယ္တြင္ ၀တ္ဆင္ေပးျခင္းျဖင့္လည္း "ႏွလံုးေရာဂါ" ျဖစ္ျခင္းကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည္။

ေရႊနားကပ္ကို နားတြင္၀တ္ဆင္ထားပါက စဥ္းစားေတြးေခၚမႈမ်ား၍ ေခါင္းမူးျခင္းကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္သလို "ဦးေႏွာက္ ႏွင့္ အာ႐ံုေၾကာဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးပါသည္။

"ေရႊ" ကို၀တ္ဆင္ရာတြင္ "အသားအေရ ယားယံျခင္း၊ ေရႊအေရာင္ မွိန္သြားျခင္း၊ ၾကာရွည္၀တ္ဆင္ပါက ေရႊအေလးခ်ိန္ အနည္းငယ္ ေလ်ာ့သြားျခင္း" တို႔သည္ လူ၏ခႏၶာကိုယ္ရွိ ေရာဂါေ၀ဒနာတို႔အတြက္ "ေရႊ"က ကုသေပးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့တုိင္းရင္းေဆး ေဖာ္ရာတြင္ "ေရႊ" ကို ထည့္သြင္းအသံုးျပဳသလို အလွအပကို ျပင္ဆင္ရာမ်ားျဖစ္ေသာ "မ်က္ႏွာကို ေရႊသြင္းေပးျခင္း"၊ " ဆံပင္သန္ရန္အတြက္ ေရႊသြင္းေပးျခင္း" တို႔ကို ေတြ႕ရွိရျခင္း ျဖစ္သည္။

ေရႊဆိုသည္မွာ- အေခါက္ေရႊ (သို႕မဟုတ္) မီးလင္း

-၁၅ဲ ရည္ (ဆယ့္ငါးပဲရည္)
- ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္
-၁၄ဲ ရည္ (ဆယ့္ေလးပဲရည္)
-ေရြးသံုးဆယ္စပ္
-မိုးႀကိဳး

တစ္က်ပ္သား =၁၆ ပဲ =ေရြး ၁၂၀
ငါးမူးသား = ၈ဲ(ရွစ္ပဲ) = ေရြး ၆၀
တစ္မတ္သား = ၄ဲ = ေရြး ၃၀
တစ္မူးသား = ၂ဲ = ၁၅ ေရြး
တစ္ပဲသား = ၇.၅ ေရြး

(ငါးမူးသားက်ေတာ့ ေရြး ၆၀ ျဖစ္ၿပီး တစ္မူးသားက်ေတာ့ ၁၅ ေရြးျဖစ္ေနျခင္းမွာ က်ေနာ္လဲမသိ
ေရွးအရင္လူမ်ားလက္ထက္ ကတည္းက အဲ့ဒီအတိုင္း သံုးႏႈန္းခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္)

(ျမန္မာ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၏ တိက်ပံု မွာတစ္ခါတစ္ရံ ထိုသို႕ျဖစ္တတ္သည္)

မီးလင္း ႏွင့္ အေခါက္သည္ အတူတူ ေခၚေ၀ၚပံုသာကြဲသည္ ေရႊေစ်း အသံုးအႏႈန္းကို အေခါက္ေရႊႏွင့္သာ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္သူမ်ား
အသံုးျပဳေျပာၾကားၾကသည္။

အေခါက္ေရႊဆိုသည္မွာ ၉၉.၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းျဒပ္စင္ျဖစ္သည္။

၁၅ဲ ရည္

၁၅ဲ ရည္ဆိုသည္မွာအေခါက္ေရႊ ၁၅ဲ
သားႏွင့္ ေၾကးနီ+ေဘာ္ အခ်ိဳးက် ၁ဲ(တစ္ပဲ) သားႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး
တစ္က်ပ္သားျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။

ဒဂၤ ါးရည္

ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္ဆိုသည္မွာလည္း အေခါက္ေရႊ ၁၁၈ ေရြးကို ေၾကးနီ+ေဘာ္ ၁၂ေရြးအခ်ဳိးက် ေရာစပ္ထားတာျဖစ္သည္။

၁၄ ဲရည္

၁၄ ဲရည္(ဆယ့္ေလးပဲရည္) ဆိုသည္မွာလဲ ထိုနည္း၄င္း အေခါက္ေရႊ ၁၄ဲ (ဆယ့္ေလးပဲ)သားကိုေၾကးနီႏွင့္ ေဘာ္အခ်ဳိးက် ၂ဲသား(ႏွစ္ပဲသား)
ေရာစပ္ထားျခင္းပဲျဖစ္ပါသည္။

ေရြးသံုးဆယ္စပ္

ေရြးသံုးဆယ္စပ္ ဆိုတာကေတာ့ အေခါက္ေရႊ သံုးမတ္သား ေရြး (သို႕) ၁၂ဲ သားကို ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ အခ်ဳိးက် ၁ မတ္သားေရာစပ္၍ တစ္က်ပ္သား ျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။

မိုးႀကိဳး

မိုးႀကိဳး- ဆိုသည္မွာေတာ့ အေခါက္ေရႊ တစ္မတ္သား (၄ဲ) ကို ေၾကးနီ ႏွင့္ေဘာ္ အခ်ဳိးက်သံုးမတ္သား(၁၂ဲ)သားေရာစပ္ ၍တစ္က်ပ္သားျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ ထားတာျဖစ္တယ္။

(မလြန္လြန္းဖူးလားဗ်ာ)

အေခါက္ေရႊတစ္က်ပ္သား ေစ်းဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ သိရင္ က်န္တဲ့အေရႊအမ်ဳိးအစားေတြရဲ႕ေစ်းဟာလဲ ဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ

ဒီလို ဒီလို ေဖာ္ျမဴလာေလးေတြ ရိွတယ္ . . . . .

အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၁၂.၅ / ၁၂၀ = ၁၅ဲရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၈ / ၁၂၀ = ဒဂၤ ါးရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၅ / ၁၂၀ = ၁၄ဲ ရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၉၀ / ၁၂၀ = ေရြးသံုးဆယ္စပ္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၃၀ / ၁၂၀ = မိုးႀကိဳးေစ်း

အေခါက္ေရႊ ဟာေပ်ာ့တယ္ ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ပါ၀င္ႏႈန္းမ်ားလာေလ ေရႊဟာအရည္ညံေလမာလာေလျဖစ္ပါတယ္။

အေခါက္ေရႊကို မီးနဲ႕ နီရဲးလာေအာင္ အပူေပး ေရထဲသို႕ ခ်လွ်င္ေသာ္၄င္း
ဒီအတိုင္းပဲ အေအးခံလွ်င္ေသာ္၄င္ အ၀ါေရာင္အတိုင္း မေျပာင္းလဲပဲျမင္ေတြ႕ရပါလိမ္႕မယ္။

ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူ ၀တ္ဆင္ၿပီးပါက ျပန္လည္ေရာင္းခ်ေသာအခါ
ေဘာက္ခ်ာေပ်ာက္လွ်င္ေသာ္၄င္း မိမိ၀ယ္ယူသည့္ဆိုင္မဟုတ္ပဲ
တစ္ျခားဆိုင္သို႕ေရာင္လွ်င္ေသာ္၄င္း ေစ်းအႏိွမ္ခံရပါတယ္။

အဲ့ဒါက ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ေရႊထည္တစ္ခု လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္
ဂေဟေဆာ္ရတယ္။ အဲ့ဒီဂေဟာေဆာ္ဖို႕ကအထည္လုပ္မည့္ေရႊ အမ်ဳိးအစား
၂ ဆကို ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ဆတူ၀န္းက်င္ ေရာစပ္ထားတဲ့ စပ္ခဲ ၁
ဆနဲ႕ေရာရတယ္။ ေရႊထည္တစ္က်ပ္သားဆိုပါက စပ္ခဲ ၁ ေရြးမွစ၍ ၅ ေရြး ၆ ေရြးအထိ၀င္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ပဲ၀န္းက်င္သာ အတင္ခ်ိန္ရိွတဲ့ နားကပ္ လက္စြပ္ တစ္ခုခုျပဳလုပ္ပါကလဲ စပ္ခဲ ၁ေရြး ၂ ေရြးအထိ၀င္ပါတယ္။
နားကပ္တစ္ရံဆိုပါစို႕ ေရႊခ်ိန္က ၁ဲ သားပဲရိွတယ္ စပ္ခဲက ၂
ေရြးေလာက္၀င္ေနတယ္။ ေရႊက ၅ ေရြးခြဲပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဆိုင္ကကိုယ္၀ယ္ခဲ့ေတာ့ ၁ဲဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။
တစ္ကယ္တမ္း ေရႊပါတာက ၁ဲ မျပည့္ဘူး။
အေလွ်ာ့တြက္လက္ခက ၃ေရြးေလာက္ေပးရတယ္။

ကိုယ္၀ယ္မယ္ဆိုရင္ အတင္ခ်ိန္+အေလွ်ာ့တြက္လက္ခ ၁၀.၅
ေရြးဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ကယ္တမ္း အဲ့ဒီအထည္မွာ ပါတဲ့ေရႊက ၅ ေရြးခြဲးေလာက္ပါတယ္။
ဒါကိုမိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္မွာ ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ ျပႆနာမရိွဘူး ေရႊခ်ိန္ ၁ဲ ကိုလဲ ၁ဲ ဖိုးျပန္ေပးတယ္။

အေလွ်ာ့တြက္လက္ခ ၃ ေရြးယူထားတာကိုလဲ အထည္မပ်က္စီးေသးဘူးဆိုရင္တစ္၀က္ဖိုးျပန္ေပးတယ္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ မိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္ကို ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ အေလွ်ာ့တြက္
တစ္၀က္ေလာက္ပဲ႐ႈံးတယ္။ အျခားဆိုင္မွာ သြားေရာင္းမယ္ဆိုပါက သူတို႕လုပ္ထားတဲ့အထည္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္ရိွအထည္မွာပါတဲ့
ေရႊတန္ဖိုးကိုပဲ တြက္၀ယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊပါ၀င္တာက ၅ ေရြးခြဲေလာက္ပဲရိွမယ္ဆိုရင္ သူတို႕အတြက္ အျမတ္က
တစ္ျခမ္းေလာက္ခ်န္လိုက္မယ္(တစ္ေရြး၏တစ္၀က္) ေရာင္းတဲ့လူမွာ ၅ ေရြးဖိုးပဲျပန္ရေတာ့မယ္။

၀ယ္တုန္းက ဆယ္ေရြးနဲ႕ တစ္ျခမ္းရိွတယ္ ငါးေရြးခြဲးေလာက္ ႐ႈံးသြားမယ္။

ေရႊဆိုင္တစ္ဆိုင္အေနျဖင့္ မိမိေရာင္းလိုက္ေသာ အထည္မိမိဆီျပန္မလာေလ ႀကိဳတ္ေလပဲ။

တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္ေတြက က်ေတာ့လဲ ေရႊအရည္မျပည့္မွိဘူး ၁၅ဲ ရည္ဆိုရင္ ၁၄ဲ
ရည္ေလာက္ပဲရိွတယ္။ တစ္က်ပ္သားကို တစ္ပဲ ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္ တစ္ပဲ ကို ေလးေသာင္းငါးေသာင္း ၀န္းက်င္မွာရိွတယ္။
တစ္ရက္ကို ႏွစ္က်ပ္သားေရာင္းရရင္ တစ္သိန္းေလာက္က
အေလွ်ာ့တြက္ လက္ခ မပါေသးဘူး ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္နဲ႕တင္ျမတ္ေနၿပီ။ ျပန္လာေရာင္းေတာ့ျပန္ေပးလိုက္တယ္။

ဘာျဖစ္လဲ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ဟာ ကိုယ္ျပန္ေပးရတာ။ ၾကားထဲမွာ
ေငြသံုးရတာေပါ့။ ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုရင္ အျမတ္က်န္ေနလိုက္တာေပါ့။
တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါဟာ၀ယ္ယူတဲ့လူဆီကေန ပိုစပ္ထားတဲ့ အတြက္ကခိုးလိုက္တာပဲ။ ေရႊအေၾကာင္းဆိုရင္နားမလည္တဲ့လူကမ်ားေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္ေတြက ညစ္ပတ္တယ္ ေရႊထည္က၀ယ္ထားတာၾကာေနၿပီ ။

၀ယ္တုန္းကေစ်း နဲ႕ ျပန္ေရာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေစ်းဟာလဲေတာ္ေတာ္ကြာေနတယ္။ ဥပမာ ၀ယ္တုန္းက တစ္သိန္း ေပးထားရတယ္ဆိုရင္ အခုတစ္သိန္းခြဲေလာက္ ရ ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္သိန္း သံုးေသာင္းေလာက္ပဲ ေပးတယ္။

ေရာင္းတဲ့လူကလဲ နားမလည္ေတာ့ သံုးေသာင္းေလာက္ျမတ္တာနဲ႕ ေက်နပ္ေနတယ္ အဲ့ဒါမ်ဳိးေတြလုပ္ၾကတယ္။

ေရႊဆိုင္ႀကီးေတြမွာ ေရာင္းလိုက္ရတဲ့အထည္ တစ္၀က္ေလာက္က
ဆိုင္ကိုျပန္လာတယ္။ တစ္၀က္ေလာက္က ဆိုင္ကိုယ္ျပန္မေလာေတာ့ဘူးလို႕
ခန္႕မွန္းေျခသိရပါတယ္။ ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူမည္ ဆိုပါက ထိုကဲ့သို႕ ရိွပါသည္။

တစ္ကယ္လို႕ပိုက္ဆံေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာစိုးလို႕ ေရႊ၀ယ္ထားခ်င္တယ္ဆိုရင္ အခဲလိုက္၀ယ္ထားတာအဆင္အေျပဆံုးပါ။

တစ္က်ပ္သားကို ေရာင္းေစ်းနဲ႕ ၀ယ္ေစ်း ၁၅၀၀ ပဲခြါတယ္။ ဒါကလဲ ေခါက္ေရႊ
သီးသန္႕ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ ေစ်းမွန္တဲ့ ဆိုင္ေတြမွပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆုိင္မ်ားစို ၀ယ္တဲ့အခါမွာလက္ရိွေပါက္ေစ်းထက္ တစ္ေသာင္းေလာက္
ပိုေရာင္းတယ္ ျပန္၀ယ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့တစ္ေသာင္းေလာက္ ေလ်ာ့ေပးျပန္ေရာ ၀ယ္ေတာ့တစ္ေသာင္းနာ ေရာင္းေတာ့
တစ္ေသာင္းနာၿဖစ္ႀကရတယ္။

ရတနာခ်စ္သူအေပါင္းကို ဗဟုသုတျဖစ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္
မွတ္ထားမိေသာ စာစုုမ်ားမွ အက်ဥ္းခ်ဴပ္တင္ဆက္ေပးၿခင္းၿဖစ္တာေႀကာင့္ အမွားမ်ား မျပည့္စံုသည္မ်ား ေတြ႕ရိွရပါက ျပန္လည္ ျဖည့္စြက္ေပးၾကပါ
ခင္ဗ်ာ . . . . .

မွီၿငမ္း > ရတနာပံုသတင္းစာ ႏွင့္ Golden Winmaw

Unicode

ရွှေ ( Gold )အထည် အကြောင်းသိကောင်းစရာ

ရွှေဆိုုတာ မြန်မာလူမျုးိတိုု့ အကြိုက်နှစ်သက်ဆုုံး သတ္တုတစ်မျိုးဖြစ်ပါတယ်။
ရွှေကို ကျန်းမာရေးရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် လူသားတို့၏ ကျန်းမာရေးကို များစွာ အထောက်အကူ ဖြစ်စေသည်ဟု သုသေတန ပညာရှင်များက အောက်ပါအတိုင်း ဖွင့်ဆိုထားပါသည်။

ရွှေဆွဲကြိုးကို လည်တိုင်တွင် ၀တ်ဆင်ထားပါက "နှလုံး၊ အဆုတ်" တို့၏ လုပ်ဆောင်မှုကို ပိုမိုသန်စွမ်းစေပြီး ၄င်းတို့နှင့်ပတ်သက်သည့်ရောဂါများ မဖြစ်အောင် ကာကွယ်ပေးသည့်အပြင် "လည်ပင်း ကျီးပေါင်းတက်ခြင်း" ကိုလည်း ကာကွယ်ပေးသည်။



ရွှေလက်ကောက်ကို လက်၀ဲလက်ကောက်၀တ်တွင် ၀တ်ဆင်ပေးခြင်း၊ ရွှေလက်စွပ်ကို လက်၀ဲလက်သူကြွယ်တွင် ၀တ်ဆင်ပေးခြင်းဖြင့်လည်း "နှလုံးရောဂါ" ဖြစ်ခြင်းကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။

ရွှေနားကပ်ကို နားတွင်၀တ်ဆင်ထားပါက စဉ်းစားတွေးခေါ်မှုများ၍ ခေါင်းမူးခြင်းကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သလို "ဦးနှောက် နှင့် အာရုံကြောဆိုင်ရာ ရောဂါများကိုလည်း ကာကွယ်ပေးပါသည်။

"ရွှေ" ကို၀တ်ဆင်ရာတွင် "အသားအရေ ယားယံခြင်း၊ ရွှေအရောင် မှိန်သွားခြင်း၊ ကြာရှည်၀တ်ဆင်ပါက ရွှေအလေးချိန် အနည်းငယ် လျော့သွားခြင်း" တို့သည် လူ၏ခန္ဓာကိုယ်ရှိ ရောဂေါ၀ဒနာတို့အတွက် "ရွှေ"က ကုသပေးခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယူဆနိုင်ပါသည်။

ထို့ကြောင့် မြန်မာ့တိုင်းရင်းဆေး ဖော်ရာတွင် "ရွှေ" ကို ထည့်သွင်းအသုံးပြုသလို အလှအပကို ပြင်ဆင်ရာများဖြစ်သော "မျက်နှာကို ရွှေသွင်းပေးခြင်း"၊ " ဆံပင်သန်ရန်အတွက် ရွှေသွင်းပေးခြင်း" တို့ကို တွေ့ရှိရခြင်း ဖြစ်သည်။

ရွှေဆိုသည်မှာ- အခေါက်ရွှေ (သို့မဟုတ်) မီးလင်း

-၁၅ဲ ရည် (ဆယ့်ငါးပဲရည်)
- ဒင်္ဂ ါးရည် (သို့) ၁၂ ရွေးစပ်
-၁၄ဲ ရည် (ဆယ့်လေးပဲရည်)
-ရွေးသုံးဆယ်စပ်
-မိုးကြိုး

တစ်ကျပ်သား =၁၆ ပဲ =ရွေး ၁၂၀
ငါးမူးသား = ၈ဲ(ရှစ်ပဲ) = ရွေး ၆၀
တစ်မတ်သား = ၄ဲ = ရွေး ၃၀
တစ်မူးသား = ၂ဲ = ၁၅ ရွေး
တစ်ပဲသား = ၇.၅ ရွေး

(ငါးမူးသားကျတော့ ရွေး ၆၀ ဖြစ်ပြီး တစ်မူးသားကျတော့ ၁၅ ရွေးဖြစ်နေခြင်းမှာ ကျနော်လဲမသိ
ရှေးအရင်လူများလက်ထက် ကတည်းက အဲ့ဒီအတိုင်း သုံးနှုန်းခဲ့ကြတာဖြစ်သည်)

(မြန်မာ့ အသုံးအနှုန်းများ၏ တိကျပုံ မှာတစ်ခါတစ်ရံ ထိုသို့ဖြစ်တတ်သည်)

မီးလင်း နှင့် အခေါက်သည် အတူတူ ခေေါ်၀ါ်ပုံသာကွဲသည် ရွှေဈေး အသုံးအနှုန်းကို အခေါက်ရွှေနှင့်သာ အရောင်းအ၀ယ်လုပ်သူများ
အသုံးပြုပြောကြားကြသည်။

အခေါက်ရွှေဆိုသည်မှာ ၉၉.၉၉ ရာခိုင်နှုန်းဒြပ်စင်ဖြစ်သည်။

၁၅ဲ ရည်

၁၅ဲ ရည်ဆိုသည်မှာအခေါက်ရွှေ ၁၅ဲ
သားနှင့် ကြေးနီ+ဘော် အချိုးကျ ၁ဲ(တစ်ပဲ) သားနှင့်ရောစပ်ပြီး
တစ်ကျပ်သားပြုလုပ်ထားတာဖြစ်သည်။

ဒင်္ဂ ါးရည်

ဒင်္ဂ ါးရည် (သို့) ၁၂ ရွေးစပ်ဆိုသည်မှာလည်း အခေါက်ရွှေ ၁၁၈ ရွေးကို ကြေးနီ+ဘော် ၁၂ရွေးအချိုးကျ ရောစပ်ထားတာဖြစ်သည်။

၁၄ ဲရည်

၁၄ ဲရည်(ဆယ့်လေးပဲရည်) ဆိုသည်မှာလဲ ထိုနည်း၄င်း အခေါက်ရွှေ ၁၄ဲ (ဆယ့်လေးပဲ)သားကိုကြေးနီနှင့် ဘော်အချိုးကျ ၂ဲသား(နှစ်ပဲသား)
ရောစပ်ထားခြင်းပဲဖြစ်ပါသည်။

ရွေးသုံးဆယ်စပ်

ရွေးသုံးဆယ်စပ် ဆိုတာကတော့ အခေါက်ရွှေ သုံးမတ်သား ရွေး (သို့) ၁၂ဲ သားကို ကြေးနီနှင့်ဘော် အချိုးကျ ၁ မတ်သားရောစပ်၍ တစ်ကျပ်သား ဖြစ်အောင်ပြုလုပ်ထားတာဖြစ်သည်။

မိုးကြိုး

မိုးကြိုး- ဆိုသည်မှာတော့ အခေါက်ရွှေ တစ်မတ်သား (၄ဲ) ကို ကြေးနီ နှင့်ဘော် အချိုးကျသုံးမတ်သား(၁၂ဲ)သားရောစပ် ၍တစ်ကျပ်သားဖြစ်အောင်ပြုလုပ် ထားတာဖြစ်တယ်။

(မလွန်လွန်းဖူးလားဗျာ)

အခေါက်ရွှေတစ်ကျပ်သား ဈေးဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ သိရင် ကျန်တဲ့အရွှေအမျိုးအစားတွေရဲ့ဈေးဟာလဲ ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ

ဒီလို ဒီလို ဖော်မြူလာလေးတွေ ရှိတယ် . . . . .

အခေါက်ရွှေဈေး x ၁၁၂.၅ / ၁၂၀ = ၁၅ဲရည်ဈေး
အခေါက်ရွှေဈေး x ၁၀၈ / ၁၂၀ = ဒင်္ဂ ါးရည်ဈေး
အခေါက်ရွှေဈေး x ၁၀၅ / ၁၂၀ = ၁၄ဲ ရည်ဈေး
အခေါက်ရွှေဈေး x ၉၀ / ၁၂၀ = ရွေးသုံးဆယ်စပ်ဈေး
အခေါက်ရွှေဈေး x ၃၀ / ၁၂၀ = မိုးကြိုးဈေး

အခေါက်ရွှေ ဟာပျော့တယ် ကြေးနီနှင့်ဘော် ပါ၀င်နှုန်းများလာလေ ရွှေဟာအရည်ညံလေမာလာလေဖြစ်ပါတယ်။

အခေါက်ရွှေကို မီးနဲ့ နီရဲးလာအောင် အပူပေး ရေထဲသို့ ချလျှင်သော်၄င်း
ဒီအတိုင်းပဲ အအေးခံလျှင်သော်၄င် အ၀ါရောင်အတိုင်း မပြောင်းလဲပဲမြင်တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။

ရွှေထည်များ၀ယ်ယူ ၀တ်ဆင်ပြီးပါက ပြန်လည်ရောင်းချသောအခါ
ဘောက်ချာပျောက်လျှင်သော်၄င်း မိမိ၀ယ်ယူသည့်ဆိုင်မဟုတ်ပဲ
တစ်ခြားဆိုင်သို့ရောင်လျှင်သော်၄င်း ဈေးအနှိမ်ခံရပါတယ်။

အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ရွှေထည်တစ်ခု လုပ်တော့မယ်ဆိုရင်
ဂဟေဆော်ရတယ်။ အဲ့ဒီဂဟောဆော်ဖို့ကအထည်လုပ်မည့်ရွှေ အမျိုးအစား
၂ ဆကို ကြေးနီနှင့်ဘော် ဆတူ၀န်းကျင် ရောစပ်ထားတဲ့ စပ်ခဲ ၁
ဆနဲ့ရောရတယ်။ ရွှေထည်တစ်ကျပ်သားဆိုပါက စပ်ခဲ ၁ ရွေးမှစ၍ ၅ ရွေး ၆ ရွေးအထိ၀င်ပါတယ်။

တစ်ခါတစ်ရံ တစ်ပဲ၀န်းကျင်သာ အတင်ချိန်ရှိတဲ့ နားကပ် လက်စွပ် တစ်ခုခုပြုလုပ်ပါကလဲ စပ်ခဲ ၁ရွေး ၂ ရွေးအထိ၀င်ပါတယ်။
နားကပ်တစ်ရံဆိုပါစို့ ရွှေချိန်က ၁ဲ သားပဲရှိတယ် စပ်ခဲက ၂
ရွေးလောက်၀င်နေတယ်။ ရွှေက ၅ ရွေးခွဲပဲကျန်တော့တယ်။ ဆိုင်ကကိုယ်၀ယ်ခဲ့တော့ ၁ဲဖိုးပေးခဲ့ရတယ်။
တစ်ကယ်တမ်း ရွှေပါတာက ၁ဲ မပြည့်ဘူး။
အလျှော့တွက်လက်ခက ၃ရွေးလောက်ပေးရတယ်။

ကိုယ်၀ယ်မယ်ဆိုရင် အတင်ချိန်+အလျှော့တွက်လက်ခ ၁၀.၅
ရွေးဖိုးပေးခဲ့ရတယ်။ တစ်ကယ်တမ်း အဲ့ဒီအထည်မှာ ပါတဲ့ရွှေက ၅ ရွေးခွဲးလောက်ပါတယ်။
ဒါကိုမိမိ၀ယ်ယူတဲ့ဆိုင်မှာ ပြန်ရောင်းမယ်ဆိုရင် ပြဿနာမရှိဘူး ရွှေချိန် ၁ဲ ကိုလဲ ၁ဲ ဖိုးပြန်ပေးတယ်။

အလျှော့တွက်လက်ခ ၃ ရွေးယူထားတာကိုလဲ အထည်မပျက်စီးသေးဘူးဆိုရင်တစ်၀က်ဖိုးပြန်ပေးတယ်။

အဲ့ဒါကြောင့် မိမိ၀ယ်ယူတဲ့ဆိုင်ကို ပြန်ရောင်းမယ်ဆိုရင် အလျှော့တွက်
တစ်၀က်လောက်ပဲရှုံးတယ်။ အခြားဆိုင်မှာ သွားရောင်းမယ်ဆိုပါက သူတို့လုပ်ထားတဲ့အထည်မဟုတ်တဲ့အတွက် လက်ရှိအထည်မှာပါတဲ့
ရွှေတန်ဖိုးကိုပဲ တွက်၀ယ်မှာဖြစ်ပါတယ်။

ရွှေပါ၀င်တာက ၅ ရွေးခွဲလောက်ပဲရှိမယ်ဆိုရင် သူတို့အတွက် အမြတ်က
တစ်ခြမ်းလောက်ချန်လိုက်မယ်(တစ်ရွေး၏တစ်၀က်) ရောင်းတဲ့လူမှာ ၅ ရွေးဖိုးပဲပြန်ရတော့မယ်။

၀ယ်တုန်းက ဆယ်ရွေးနဲ့ တစ်ခြမ်းရှိတယ် ငါးရွေးခွဲးလောက် ရှုံးသွားမယ်။

ရွှေဆိုင်တစ်ဆိုင်အနေဖြင့် မိမိရောင်းလိုက်သော အထည်မိမိဆီပြန်မလာလေ ကြိုတ်လေပဲ။

တစ်ချို့ရွှေဆိုင်တွေက ကျတော့လဲ ရွှေအရည်မပြည့်မှိဘူး ၁၅ဲ ရည်ဆိုရင် ၁၄ဲ
ရည်လောက်ပဲရှိတယ်။ တစ်ကျပ်သားကို တစ်ပဲ ပိုစပ်ထားတဲ့အတွက် တစ်ပဲ ကို လေးသောင်းငါးသောင်း ၀န်းကျင်မှာရှိတယ်။
တစ်ရက်ကို နှစ်ကျပ်သားရောင်းရရင် တစ်သိန်းလောက်က
အလျှော့တွက် လက်ခ မပါသေးဘူး ပိုစပ်ထားတဲ့အတွက်နဲ့တင်မြတ်နေပြီ။ ပြန်လာရောင်းတော့ပြန်ပေးလိုက်တယ်။

ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ်လုပ်ထားတဲ့ဟာ ကိုယ်ပြန်ပေးရတာ။ ကြားထဲမှာ
ငွေသုံးရတာပေါ့။ ပြန်မလာတော့ဘူးဆိုရင် အမြတ်ကျန်နေလိုက်တာပေါ့။
တစ်ကယ်တော့ ဒါဟာ၀ယ်ယူတဲ့လူဆီကနေ ပိုစပ်ထားတဲ့ အတွက်ကခိုးလိုက်တာပဲ။ ရွှေအကြောင်းဆိုရင်နားမလည်တဲ့လူကများတော့ တစ်ချို့ရွှေဆိုင်တွေက ညစ်ပတ်တယ် ရွှေထည်က၀ယ်ထားတာကြာနေပြီ ။

၀ယ်တုန်းကဈေး နဲ့ ပြန်ရောင်းတဲ့ အချိန်ဈေးဟာလဲတော်တော်ကွာနေတယ်။ ဥပမာ ၀ယ်တုန်းက တစ်သိန်း ပေးထားရတယ်ဆိုရင် အခုတစ်သိန်းခွဲလောက် ရ ရမှာ။ ဒါပေမယ့် တစ်သိန်း သုံးသောင်းလောက်ပဲ ပေးတယ်။

ရောင်းတဲ့လူကလဲ နားမလည်တော့ သုံးသောင်းလောက်မြတ်တာနဲ့ ကျေနပ်နေတယ် အဲ့ဒါမျိုးတွေလုပ်ကြတယ်။

ရွှေဆိုင်ကြီးတွေမှာ ရောင်းလိုက်ရတဲ့အထည် တစ်၀က်လောက်က
ဆိုင်ကိုပြန်လာတယ်။ တစ်၀က်လောက်က ဆိုင်ကိုယ်ပြန်မလောတော့ဘူးလို့
ခန့်မှန်းခြေသိရပါတယ်။ ရွှေထည်များ၀ယ်ယူမည် ဆိုပါက ထိုကဲ့သို့ ရှိပါသည်။

တစ်ကယ်လို့ပိုက်ဆံပျောက်ပျက်သွားမှာစိုးလို့ ရွှေ၀ယ်ထားချင်တယ်ဆိုရင် အခဲလိုက်၀ယ်ထားတာအဆင်အပြေဆုံးပါ။

တစ်ကျပ်သားကို ရောင်းဈေးနဲ့ ၀ယ်ဈေး ၁၅၀၀ ပဲခွါတယ်။ ဒါကလဲ ခေါက်ရွှေ
သီးသန့်ရောင်းတဲ့ ဆိုင်တွေ ဈေးမှန်တဲ့ ဆိုင်တွေမှပါ။ တစ်ချို့ရွှေဆိုင်များစို ၀ယ်တဲ့အခါမှာလက်ရှိပေါက်ဈေးထက် တစ်သောင်းလောက်
ပိုရောင်းတယ် ပြန်၀ယ်တဲ့အချိန်ကျတော့တစ်သောင်းလောက် လျော့ပေးပြန်ရော ၀ယ်တော့တစ်သောင်းနာ ရောင်းတော့
တစ်သောင်းနာဖြစ်ကြရတယ်။

ရတနာချစ်သူအပေါင်းကို ဗဟုသုတဖြစ်စေလိုတဲ့ စေတနာနဲ့ ကျွန်တော်
မှတ်ထားမိသော စာစုုများမှ အကျဉ်းချူပ်တင်ဆက်ပေးခြင်းဖြစ်တာကြောင့် အမှားများ မပြည့်စုံသည်များ တွေ့ရှိရပါက ပြန်လည် ဖြည့်စွက်ပေးကြပါ
ခင်ဗျာ . . . . .


မှီငြမ်း > ရတနာပုံသတင်းစာ နှင့် Golden Winmaw